Na het plaatsen van het nieuwe kozijn in het kantoor, was het hoog tijd om de rest  van die kant aan te pakken. Je hebt er het volste zicht op als je aan komt rijden, dus is het toch ook weer een soort reclameplaatje. Alhoewel de meesten het waarschijnlijk nooit is opgevallen omdat ze bij aankomst of verpletterd waren door al het andere moois wat er te zien is, of omdat ze lichtelijk misselijk waren van alle bochten die ze net hadden genomen (vanaf Ambazac zo’n 72 stuks!). Hoe dan ook, wij vonden het een lelijke hoek, dus er moest wat aan gebeuren.

Hans heeft de grijze betonblokken bedekt met houten planken en daarin ook het deurtje naar het “buitenzoldertje” verwerkt. Dat knapte al geweldig op! Ook een klein puntje van m’n brocante winkeltje kreeg een nieuwe plankenbekleding. Er zaten daar al planken, maar die hadden hun beste tijd gehad.

Toen moest er nog iets gebeuren met de bakstenen omlijsting van het raamkozijn. Verschillende stenen zaten los doordat het voegwerk niet best meer was. Je ziet dit soort raamomlijstingen hier veel, maar bij ons was het het enige raam ( oké, ook nog een heel klein raampje in de porcherie) die dit had. Om het wat meer bij de andere ramen te laten passen, besloten we om het te stucen. Met een zelfgemaakte mal wist Hans de vlakken op te vullen. Hij had wel wat last van een hobbelspaan, maar ach, c’est la France, het hoeft niet allemaal al te recht…

Aan mij restte de taak om het beton van een likje verf te voorzien en daarna doen wat ik het allerliefste doe stylen, het nòg mooier maken door er wat leuke spulletjes neer te zetten. Dit project hebben we in het voorjaar gedaan en op het moment dat ik de eindresultaatfoto’s nam, deze week, waren de spulletjes inmiddels zowat door de hortensia’s overwoekerd. Hopelijk hebben de hortensia’s volgend jaar  ook weer meer bloemen, (dit jaar maar een paar) dan is het helemaal een pláátje!