le-mas-bellanger

Na de voltooiing van de nieuwe keuken hebben we een weekje “rust” genomen.
Dat wil zeggen rust van het verbouwen, we waren natuurlijk ondertussen wel gewoon druk in de weer.
We hebben diverse bomen en struiken gesnoeid, takken versnipperd en hout gezaagd.
Lekker in de buitenlucht, zo kon het stof een beetje uit ons hoofd waaien.
Daarna werd het wel hoog tijd om de draad weer op te pakken, we moesten immers kamer/chambre Figue
(= vijg) ook nog aanpakken, voordat het komende seizoen weer los zal barsten.
De meeste gasten die er tot nu toe hebben geslapen, vonden het al een mooie kamer.
Sommigen dachten zelfs dat we daar al hadden behangen! Een jaar of 10 geleden zouden wij wellicht zo’n soort behang hebben gekozen. Nu willen we er toch een iets andere sfeer aan geven.
Bovendien moest dit ook een kamer met eigen badkamer worden, die binnendoor bereikbaar is.
Aan de slag dus maar!

Zo was het!

Als eerste moest het bad er uit. Dat was nog niet zo makkelijk, want dat ding was loeizwaar.
Uiteindelijk had Hans een constructie met een lier bedacht, waarmee hij het bad heel voorzichtig, met een deken eronder, de trap af liet zakken. Eenmaal beneden is het bad met hondjes, dat zijn plankjes met wieltjes, verder afgevoerd naar buiten. Toen met een touw achter de bus weggesleept naar een plek achter de schuur.
Daar ligt hij nu te wachten op de oud ijzer man.

De eerste muur, tussen de kamer en de badkamer, werd gesloopt en zo voerden we het puin af.

De tweede muur, tussen de kamer en het tussen-/ doorloopkamertje werd op dezelfde manier verwijderd.
Daarna werd een kleine meter verderop een nieuwe wand geplaatst, hierdoor wordt de slaapkamer wat ruimer.
Dit ging ten koste van het halve tussen-/ doorloopkamertje. De andere helft wordt de volgende winter verbouwd tot badkamer van kamer/chambre Louis.

De elektriciteit is ook hier weer een grote puzzel.
Hans ontdekte zelfs ook nog, in de muur weggewerkt, een stoppenkast!
Tot ie dat allemaal heeft uitgeplozen, fungeert het nu als “kunstwerk” in het gastenverblijf.

Inmiddels is het nieuwe leidingwerk voor de badkamer geplaatst, het wc-frame staat en de douchewand is neergezet.

Het begint al voorzichtig wat te worden!
Nu verder met bouwen, plamuren, schuren, schilderen en en en ….
Wordt vervolgd!

We zijn nu alweer zo’n 3 weken bezig met het realiseren van een nieuwe keuken,
ons klusproject voor de komende tijd.
Het koken voor onze gasten bleek lastig te zijn in onze bestaande keuken.
Er was te kort werkruimte, waardoor we mekaar in de weg liepen als we samen aan het koken waren.
Het ging wel, maar echt praktisch was het niet.
Dat moet anders dachten we allebei; er moest een nieuwe keuken komen!

Allereerst moest de ruimte die we voor ogen hadden worden leeggeruimd.
Het was inmiddels een handige opbergplaats geworden voor een groot deel van Hans z’n gereedschap,
Ook de voorraad bier, wijn en andere sapjes, het serviesgoed en ander spul stond er opgeslagen.
Hans maakte een kast voor zijn werktuigen en ook de rest vond her en der een nieuwe plek.

Daarna moest de oude haard gesloopt worden, een zogenaamde insert-haard, die ook enkele kamers boven kon verwarmen.
De haard was lek, boven waren zwarte roetplekken te zien bij de roosters waar de warmte uit moest komen.
Gevaarlijk, eruit dus met dat ding!
Er bleek echter een groot stuk natuursteen dwars in de muur te zijn geplaatst…
Deze was A. niet te tillen en B. betekende het dat er een heel stuk muur moest worden gesloopt en daarna weer opnieuw gebouwd zou moeten worden.
Daar had Hans geen zin in. Dus maakte hij van de nood een deugd.
Nu komt op de plaats waar de haard stond, een laden-kast ingebouwd in de natuurstenen.
Daarop komt dan een betonplaat, waar weer mooi 2 ovens op kunnen staan.
Een nieuwe keuken met behoud van authentieke elementen, een prachtige oplossing!

Het begin is gemaakt, al het oude behang is afgestoomd, de deuren staan in de grondverf,
het gipsen plafond zit er in en is al gedeeltelijk geschilderd.
Nu verder met gaatjes stoppen , schuren en schilderen.
Hans is begonnen met het stellen van de aanrecht in het gedeelte wat de spoelkeuken gaat worden.

We willen ook een soort kookeiland maken met een werkblad eraan vast.
Verder nog een werkblad langs de kant met planken er boven.
Geen bovenkastjes meer, waar je je kop aan stoot!

Een heel project, maar het komt zeker goed!

Wat zijn wij toch blij met al die mensen die ons belangeloos helpen!
Er zijn zelfs personen die alleen willen komen als er iets te klussen valt…!
Nou die kunnen de komende jaren hun hart ophalen hier!

Zo hadden we eind juni Ab en Gusta hier met hun camper.
Zij zijn onze ex-buren van het “kamperen bij de broer”.
Oftewel onze tijdelijke verblijfplaats, nadat we ons huis hadden verkocht, op het Westeinde in Berkhout.
Zij hebben zich vol overgave gestort op allerlei klussen.
Ab maakte samen met Hans een hek, zaagde een dode boom om en bracht onze wintervoorraad hout weer een beetje op peil.
Gusta schilderde een lelijk stukje bruine muur in onze kamer weer fris wit en was druk met de aanleg van een klein tuintje om ons de winter door te helpen…!
Eerst dagenlang onkruidvrij maken, daarna de grond mooi fijnmaken en tenslotte gingen de eerste zaden in de grond
van bietjes, Chinese kool, prei en winterwortelen.
Er komt nu al aardig wat op, dus hopelijk wordt dat smullen van de winter.

Daarna kwamen Theo en Gré, een oom en tante van Hans.
Zij zijn maar liefst 2 weken hier aan het klussen geweest.
Theo maakte samen met Hans een overdekte afwasplaats voor de camping.
Het behoeft nog een fijne afwerking, maar het resultaat is nu al prachtig!
Ook werd er “even” een grote buitentafel getimmerd van het prachtige hout wat hier gewoon op het erf lag.
Toen deze grote klussen waren gedaan, kon Theo nog niet stilzitten…
Gelukkig hadden we nog wat kleine rommelklusjes ; een oud nachtkastje kreeg een paar nieuwe plankjes en de bovenkant werd weer vastgetimmerd, een oude stoel, die we bij de stort hadden gevonden ( we kunnen het nog steeds niet laten! ) ging opnieuw in de lijm en ook een sjoelbak, die we van Ab en Gusta hadden gekregen, werd opgeknapt.

Gré heeft zich vol overgave gestort op het ruimen van stenen.
Door het plaatsen van de nieuwe septic tank was er veel grond verplaatst en daardoor kwamen er heel veel stenen omhoog. Omdat we in de grond boven de septic tank weer gras willen zaaien, moesten die stenen eruit , anders wordt het lastig maaien.
Toen de Engelsman , die onze septic tank heeft geplaatst, het laatste grondwerk nog kwam doen en Gré de stenen zag rapen, zei hij : “What did she do wrong ?
Hij vond blijkbaar dat we haar dat niet aan konden doen , maar het was toch echt vrijwilligerswerk !

Wij vinden het prachtig en zijn heel dankbaar voor alle hulp!!

De eerste kamer die we zelf maken, met douche en toilet op de eigen kamer, begint aardig te vorderen.

Het eerste gedeelte nadert zijn voltooiing.
Het waren eerst drie kleine kamers, waarin we een muur hebben gesloopt.
Uiteindelijk gaat dit een dubbele kamer worden, geschikt voor een gezin met kinderen of bijvoorbeeld vrienden of vriendinnen.

De kamer gaat chambre “Chouette” heten.
Een chouette is een uil. Deze streek staat bekend om zijn uilen.
We vonden al eerder in de schuur een uit hout gezaagde uil en ook waren er sleutelhangers in de vorm van een uiltje. Later hoorden we van de vorige eigenaresse dat er in het verleden rondleidingen werden gegeven voor schoolklassen op onze boerderij en toen werd de boerderij la ferme Chouette genoemd.

Chouette betekent ook leuk, lief, fijn !
Al met al een goede reden om de kamer deze naam mee te geven vinden wij.

Vrienden van ons ( bedankt Bernard en Anneke ! ) verrasten ons met een beeld van de Chouette, die een ereplaats kreeg in de barbecue…!
Van de zomer moet hij dan maar wel een andere plek krijgen…!

Sinds september 2015 zijn we dan de trotse eigenaren van ons mooie Franse “stulpje”,
of zoals mijn schoonvader zei : “het is geen huis meer, maar een villa”!
Alhoewel het huis direct bewoonbaar was, hebben wij ons de eerste maanden vooral bezig gehouden met opruimen.
Voor Franse begrippen was het redelijk opgeruimd. Tijdens onze zoektochten naar een geschikt huis hebben we huizen gezien met veel meer troep dan bij ons. Toch, als je eenmaal begint op te ruimen, kijk je er toch van op hoeveel het eigenlijk is. Wat een bende of zoals onze Franse buurman Pierre het noemt : “bric-à-brac de misère”!
De vorige eigenaar was een kei in het verzamelen van oud ijzer, plastic, touwtjes, hout ( met en zonder wormen), lege flessen en allerlei andere onduidelijke meuk. Beetje bij beetje werken we dit weg en gelukkig hebben we daarbij al veel hulp gehad.

Ook waren we een mooie tijd zoet met dingen regelen en aanvragen , dat gaat allemaal wat trager als wij gewend zijn en is ook vaak nogal omslachtig. Als je net denkt alle papieren ergens voor bij elkaar te hebben, moet er soms net nog weer een formuliertje bij. Maar goed, uiteindelijk hebben we ons Frans kenteken, zijn we ingeschreven bij de ‘chambre de commerce’ (KvK) en hebben we eindelijk internet. Dat laatste duurde erg lang, maar uiteindelijk zijn we bij bedrijf nummer drie geslaagd en hebben we nu verbinding via de satelliet.
Gelukkig hadden we voor moeilijke telefoontjes of gesprekken, hulp van onze Nederlandse dorpsgenote Janneke.
Zij woont hier al sinds 2002 met haar gezin en ze spreekt de Franse taal vloeiend.
Er woont nog een Nederlands paar in het dorp, wel bijzonder dat er in zo’n klein dorp met +/- 160 inwoners nog twee Nederlandse stellen wonen.

Binnenkort hopen we iemand te krijgen van ‘Impact conseil’. Ze zouden vorige week komen of deze week, maar ja Fransen hè….!
Zij gaan onderzoeken welke septic-tank er nodig is en hoe groot het bijbehorende vloeiveld moet zijn etc.
Helaas is de bestaande septic-tank afgekeurd, maar dat wisten we van te voren.

Verder is er nog veel snoeiwerk (bramen), zaagwerk (bomen en oud hout) en verbouwingswerkzaamheden. Voor dat laatste moeten we ook veel tijd uittrekken, alleen al om het materiaal te halen. De bouwmarkten zijn niet om de hoek en hoe heten al die dingen in het Frans ? Vaak een hele uitzoekerij.
De weken vliegen voorbij en tussendoor proberen we ook nog te genieten van de prachtige omgeving en eens lekker te zitten met een wijntje !